Dag 17

Dag Allemaal,

We zijn vandaag in de Blue Mountains gebleven. Recht tegen over de camping zijn we naar de Sienic World gegaan. Vanaf één vertrekpunt hebben ze twee cabines en een treintje waarmee je een stuk van het park hier kunt bekijken. Eén cabine gaat over een dal heen waardoor je aan één kant een mooi uitzicht heb en de andere cabine en het treintje dalen een stuk het dal in. Tussen het aankomst punt van de cabine en die van het treintje loopt een soort steigerpad waar je nog wel over heen mocht. Voor de rest was het park gesloten. Je mag niet verder het dal in i.v.m. het zogenaamde brandgevaar. Hier zijn we al met al toch wel een paar uur zoet geweest.

Daarna nog een paar uitzichtpunten bekeken, maar daar waar we ook dachten nog een stukje te kunnen gaan lopen…je raadt het al. Ook dicht! Dus maar even boodschappen gehaald en op tijd terug naar de camping. Daar even lekker bij de camper gezeten en net gebbqed. Helaas waren er tegen het einde van het eten zo veel vliegende mieren dat het mij niet eens meer lukte om een stuk worst zonder vliegend beest naar binnen te stoppen, Brrrr.. Ik ben gek op natuur en beesten, maar heb mijn grenzen!

Op de camping is het nu trouwens waanzinnig stil. Er zijn in totaal misschien tien plaatsen bezet, van de …. Nou ja hoeveel weet ik niet. Stuk of 80? Normaal zouden ze vol zitten volgens de dame bij de receptie. Maar toen Matthé vanmorgen alvast wilde verlengen kon dat niet. Bij hun zustercamping in Blackheath (even verderop in het park) hadden ze de opdracht gekregen geen mensen meer binnen te laten en hier wilden ze even afwachten of er voor hun ook instructies zouden volgen. Toen we vanmiddag echter terugkwamen bleek dat er nog niet zo veel veranderd was. Ze geven aan dat je beter weg kunt gaan als je hier niet noodzakelijkerwijs moet zijn…maar bent welkom als je wilt blijven. Dit beleid blijkt effectief te zijn. Ook bij de Sienic World blijkt dat er maar een fractie van het normale bezoekersaantal was. Ach, voor ons wel zo makkelijk! Op internet stonden verhalen van mensen die een uur in de rij hadden gestaan om daar binnen te komen. Wij zijn zo naar binnen gelopen. J

Op zich is er hier verder niets aan de hand. Geen rook, geen brandlucht en geen wind. Hoewel men voorzichtig was vandaag omdat ze verandering van weer verwachtte, blijkt dat vooralsnog allemaal mee te vallen. Dus… Morgen maar wel een dag eerder onderweg naar Sidney. Als we hier verder nergens mogen of kunnen lopen, is er niet zo veel meer aan om alleen maar naar uitzichtpunten te rijden. We denken er nu over om dan de koelte van de avond morgen te gebruiken om Sidney te leren kennen aangezien de dagtemperaturen nu echt warm zijn. Wel lekker, maar voor de afgelegde kilometers niet bevorderlijk. We zullen zien. Tot zo ver de dag van vandaag vanuit een lekker warme camper.